Καλοκαίρι είναι, βγαίνουμε περισσότερο τα βράδια και αναπόφευκτα θα καταναλώσουμε αλκοόλ πιο συχνά, ίσως και περισσότερο. Αν λοιπόν θεωρήσουμε ότι τέτοιες μέρες θα υπερβάλουμε με την πρόσληψη αλκοόλ, τι θα ήταν προτιμότερο να πιούμε; Έχει όντως διαφορά το τι θα διαλέξουμε; Δείτε περισσότερα στο παρακάτω βίντεο. Από Instagram Live Broadcasting.
Πως γίνεται να επιβιώσει κάποιος που τρώει σχεδόν αποκλειστικά ό,τι έρχεται από τηλεφωνικές ή online παραγγελίες; Πως ξεφεύγεις από την παγίδα του γρήγορου-εύκολου και νόστιμου πρόχειρου φαγητού των ταχυφαγείων (σ.σ. Junk food); Σίγουρα, κάποια πράγματα χρειάζεται να γίνουν διαφορετικά, αλλά κυρίως το βασικό στοιχείο είναι να δούμε τον κόσμο με… άλλο μάτι. Μια τέτοια πραγματική ιστορία επέλεξα να μοιραστώ μαζί σας: της καλής φίλης Άννας Κ. που έγραψε την παρακάτω ανοικτή επιστολή, με στόχο να βοηθήσει, να κινητοποιήσει όλους εκείνους που τώρα πιστεύουν πως δεν μπορούν να τα καταφέρουν. Πραγματικά υποκλίνομαι σε όσα κατάφερε, χωρίς να πιεστεί πραγματικά, όπως μου είπε η ίδια σε ανύποπτη στιγμή. Κι αυτό, επειδή βρήκαμε […]
Ένας σοφός είπε κάποτε ότι κάθε πρόβλημα είναι, στην πραγματικότητα, απλά ένα αίνιγμα που ζητά λύση. Εγώ θα πρόσθετα και ότι είναι μια ευκαιρία να βγούμε πιο δυνατοί και να μάθουμε περισσότερο τον εαυτό μας και τα όριά του! Διαβάστε παρακάτω τη μοναδική ιστορία του αγαπημένου φίλου Γιώργου Δ., όπως την αφηγείται ο ίδιος! *** Βράδυ Παρασκευής, ολοκληρώνω τις σημειώσεις μου για τις συνεδρίες που προηγήθηκαν μέσα στην ημέρα, για να έχω νωπές τις συνομιλίες και να μπορώ να σχηματίσω μια εικόνα για την κατεύθυνση που θα δώσω (από εκεί και πέρα) σε καθεμιά από τις επόμενες. Όσο κουραστικό κι αν είναι, στο τέλος της ημέρας, βοηθά πολύ να έχουν […]
Αντί καθοδήγησης, σήμερα θα αρκεστώ να δώσω το λόγο (και την πένα μου) στην καλή μου φίλη και ασθενή Κατερίνα Π., που περιγράφει με πραγματικά εντυπωσιακό τρόπο την προσπάθειά της, όπως την ένιωσε τους μήνες που δουλεύουμε μαζί. Απολαύστε την! “Είμαι η Κατερίνα, είμαι σήμερα 42 ετών και ζω στην επαρχία. Από τα 22 μου χρόνια κουβαλώ ένα «βαρύ φορτίο»: από 55 έφτασα 80 κιλά χωρίς να το καταλάβω ιδιαίτερα. Ναι, είχα και δυο γέννες εν τω μεταξύ, άλλα δεν μ’ επηρέασαν αυτές, δεν φταίνε αυτές. Το δικό μου καταφύγιο… Από μικρή ηλικία βρήκα καταφύγιο στα γλυκά και στο fast food, που μου προσέφεραν γλυκιά ικανοποίηση και προσωρινή απόλαυση […]
Πόσο μπορεί να αλλάξει σκεπτικό και αντιδράσεις ένας άνθρωπος, σε λίγο χρόνο; Ξέρω θα μου πεις ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, “ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του μήτε τη γνώμην άλλαξε μήτε την κεφαλήν του”… Κι όμως, η φίλη μου Ελένη έκανε το ακατόρθωτο: αλλάξε ριζικά νοοτροπία, συμπεριφορά και εικόνα σώματος, σε λιγότερο από ένα χρόνο! Πραγματικά, δεν έχω λόγια για την αλλαγή της. Γι’ αυτό, αναλαμβάνει η ίδια να πει την ιστορία της, όπως ακριβώς την έζησε. **** «Ήταν ένα πρωί περίπου στα τέλη Ιουλίου του 2016, όταν αποφάσισα να κλείσω ένα ραντεβού με τον Γιώργο. Έχοντας ταλαιπωρηθεί 4 εβδομάδες με μια δίαιτα-τιμωρία είχα το […]
… Και μοιράζεται μαζί μας πως τα κατάφερε. Πριν από μία εβδομάδα έλαβα μια επιστολή από έναν ασθενή μου, το Νίκο. Ζήτησε να τη μοιραστώ, αν συμφωνώ, με τους διαδικτυακούς μου φίλους. Το κάνω με χαρά και ικανοποίηση. *** …Ο Αρκάς έγραψε κάποτε: “καιρός ν’ αφήσουμε τους εγωισμούς και να κοιτάξουμε λίγο τον εαυτό μας“. Στα διλήμματα δυστυχώς είμαστε κατά κανόνα κοντόφθαλμοι. Και η διαχείριση του βάρους δεν είναι εξαίρεση. Τι κι αν ο στόχος σου φαίνεται μονίμως μακριά, ο πειρασμός αντίθετα είναι τόσο (μα τόσο) κοντά σου. «Πανταχού παρόν και τα πάντα πληρών» Εφαρμόζοντας αυτοπειθαρχία σε σχεδόν όλες τις άλλες πτυχές της ζωής μου, έβρισκα να …λείπει σε ότι […]
Αντί καθοδήγησης, αυτή τη φορά θα αφήσω τη φίλη και ασθενή μου Στέλλα να διηγηθεί τη δική της μοναδική ιστορία. *** «Είμαι η Στέλλα και θα μοιραστώ μαζί σας την ιστορία μου. Ομολογώ πως ήμουν (ίσως είμαι ακόμα) εθισμένη στη ζάχαρη. Έχω κάνει φοβερές υπερβολές, που ακόμα και εγώ τρομάζω όταν τις θυμάμαι πλέον». «Δεν ξεχάσω την έκπληξη στο πρόσωπο του Γιώργου (του διαιτολόγου μου), όταν του περιέγραφα ότι τρώω για βράδυ δυο κιλά παγωτό μέχρι να παγώσω ολόκληρη και μετά να χωθώ μέσα στο πάπλωμα για να ζεσταθώ! Αχ, και αυτό το παγωτό τσουρέκι… Θα μπορούσα να ζήσω μόνο με αυτό»! «Κι επειδή είμαι μια γυναίκα με […]
Μου χαμογελά και περνά την πόρτα διστακτικά. Μετά τον τυπικό χαιρετισμό και τις συστάσεις, αφήνει το σώμα της να πέσει στην πολυθρόνα απέναντί μου, σαν να… λιποθυμά. Μου ζητά να μιλάμε στον ενικό για να νιώθει πιο οικεία, πιο άνετα. Σιγά σιγά, η κουβέντα έρχεται στο υποκείμενο πρόβλημα, στο λόγο που πέρασε το κατώφλι του γραφείου αν και, όπως αποδεικνύεται στη συνέχεια, δεν είναι και τόσο σίγουρη για το τι θέλει: βοήθεια, συμπαράσταση, επιτήρηση ή απλά… παρέα; «Έχω κάνει ένα εκατομμύριο προσπάθειες να χάσω βάρος, αλλά τα ρημάδια τα κιλά δεν λένε να μ’ αφήσουν», είπε αναστενάζοντας. «Με κουράζει και μόνο η ιδέα ότι θα πρέπει να στερηθώ τα πάντα […]
Είναι κάτι σαν αστικός μύθος πλέον, το πόσο ζαβολιάρηδες είναι οι διαβητικοί ασθενείς. Ήρθε λοιπόν και ένα απόγευμα του Φλεβάρη του 2014 ο ΠΜ να μου επιβεβαιώσει, για μια φορά ακόμη, τον ισχυρισμό αυτό. Συστημένος απευθείας από τον θεράποντα ιατρό του, μου ήρθε με ένα σωρό εξετάσεις, κομμάτια ενός δυσοίωνου πάζλ. Παρότι έπαιρνε ισχυρή φαρμακευτική αγωγή, το πρωινό του σάκχαρο δεν έπεφτε κάτω από το 150mg/dl και η συνολική του ρύθμιση φαινόταν αρκετά φτωχή (γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη 8,7%, με όριο το 6%). Σαν να μην έφτανε αυτό, είχε πολύ υψηλές τιμές τριγλυκεριδίων, ολικής και κακής χοληστερόλης, ενώ ήδη το ήπαρ εμφάνιζε λιπώδη διήθηση, ενδεικτικό των κακών διατροφικών πρακτικών. «Ο γιατρός […]
Συστημένος από ένα παλιό μου ασθενή, ο ΠΦ ήρθε τον Ιούλιο του 2013, σε αναζήτηση της… τελευταίας του ελπίδας. Διαγνώσθηκε το 2007 με ελκώδη κολίτιδα και τα τελευταία 5 χρόνια παλεύει να μπει μάταια σε ύφεση. Πήρε τεράστιες ποσότητες κορτιζόνης, αλλά τα συμπτώματα δεν υποχωρούσαν εύκολα. «Έχω αλλεπάλληλες κενώσεις, 8 με 10 φορές την ημέρα. Έχω χάσει οποιοδήποτε ίχνος κοινωνικής ζωής, δεν μπορώ να βγω από το σπίτι. Πρέπει να σηκωθώ 2-3 ώρες νωρίτερα το πρωί, να πάω μέχρι τελικής πτώσης στην τουαλέτα, μέχρι να αποφασίσω να ξεκινήσω για τη δουλειά. Μπορεί να μην κοιμηθώ το βράδυ και να… κατασκηνώσω στην τουαλέτα», μου εξηγεί με παράπονο. Κάνει μια μικρή παύση και συνεχίζει […]
